Miedź w moczu – metoda ASA
Badanie ilościowej zawartości miedzi w dobowej zbiórce moczu stanowi istotny krok w diagnostyce i monitorowaniu choroby Wilsona, a także może być stosowane do wykrywania niedoboru lub nadmiaru miedzi w organizmie.
- Opis
- Informacje dodatkowe
- Jak przygotować się do badania?
- Punkty pobrań
Opis
Rola miedzi w organizmie:
Miedź jest pierwiastkiem śladowym, którego obecność jest kluczowa dla wielu procesów fizjologicznych. W organizmie głównie związana jest z ceruloplazminą, białkiem nośnikowym wytwarzanym przez wątrobę. Miedź odgrywa istotną rolę w procesach oksydoredukcyjnych, chroniąc komórki przed uszkodzeniem przez wolne rodniki. Ponadto uczestniczy w syntezie hemoglobiny, białek strukturalnych (np. kolagen) oraz reguluje poziom cholesterolu.
Niedobór i nadmiar miedzi:
Niedobór miedzi może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak niedostateczna podaż w diecie, upośledzone wchłanianie w przewodzie pokarmowym, zwiększone zapotrzebowanie organizmu, czy też dziedziczne defekty genetyczne, jak choroba Wilsona czy choroba Menkesa. Z kolei nadmiar miedzi w organizmie może być wynikiem stanów zapalnych, białaczek, marskości wątroby czy nieprawidłowości w gospodarce miedzią.
Przebieg badania:
Badanie ilościowej zawartości miedzi w dobowej zbiórce moczu wymaga odpowiedniej organizacji. Podczas zbiórki moczu nie należy stosować środków konserwujących. Następnie, pobrany mocz poddawany jest analizie w celu określenia ilości miedzi.
Wskazania do badania:
Badanie stężenia miedzi w moczu jest wskazane w przypadku podejrzenia choroby Wilsona, monitorowania terapii preparatami chelatującymi, diagnozowania choroby Menkesa, marskości wątroby, a także różnych chorób układu krwiotwórczego.
Badanie ilościowej zawartości miedzi w dobowej zbiórce moczu stanowi ważny element diagnostyczny, który pozwala ocenić gospodarkę miedzią w organizmie oraz monitorować skuteczność terapii w przypadku chorób z nią związanych.
Informacje dodatkowe
| Materiał | DZM |
|---|---|
| Termin | 14-21 dni roboczych |
Czas trwania dobowej zbiórki moczu (DZM) wynosi 24 godziny.
- Należy przygotować jałowy zamykany pojemnik o objętości ok. 2000 – 3000 ml, najlepiej z podziałką.
- Na pojemniku należy zanotować godzinę rozpoczęcia zbiórki. Pojemnik powinien zostać umieszczony w chłodny miejscu.
- Dobową zbiórkę rozpoczyna się w godzinach porannych (np. 6:00 rano) w dniu poprzedzającym oddanie próbki do analizy.
- Pierwszą poranną porcję moczu należy oddać do toalety.
- Przed oddaniem pierwszej porcji do pojemnika należy umyć i osuszyć okolice krocza. Mocz oddany następnego dnia rano jest ostatnią zbieraną porcją.
- Odnotować czas ostatniej oddanej porcji moczu.
- Zmierzyć otrzymaną objętość moczu.
- Zawartość pojemnika dokładnie wymieszać. Przenieść ok. 50 – 100ml moczu do jałowego jednorazowego pojemnika.
- Szczelnie zakręcić pojemnik z moczem, opisać imieniem i nazwiskiem oraz ilością zebranego materiału.
- Dostarczyć jak najszybciej do punktu pobrań (nie dłużej niż 3 godziny od zakończenia zbiórki).
- Podczas rejestracji podać informację odnośnie czasu rozpoczęcia i zakończenia DZM oraz ilości zebranego moczu.