D-dimer to fragment białka fibrynogenu, które powstaje podczas rozpadu skrzepów krwi. Badanie d-dimerów mierzy ilość tego fragmentu we krwi i jest często używane w diagnostyce chorób układu krążenia, zwłaszcza w kontekście podejrzenia zakrzepicy.
Celem badania d-dimerów jest wykrywanie lub wykluczanie obecności skrzepów krwi w organizmie. Podwyższone poziomy d-dimerów mogą wskazywać na procesy zakrzepowe, takie jak: zakrzepica żylaków, zakrzepica żył głębokich, czy zatorowość płucna. Jest to szczególnie przydatne w przypadkach, gdy istnieje podejrzenie zakrzepicy, ale inne badania obrazowe (takie jak USG Doppler, tomografia komputerowa) nie dostarczają jednoznacznych wyników.
Warto jednak pamiętać, że podwyższone poziomy d-dimerów nie są specyficzne dla zakrzepicy i mogą wystąpić również w innych sytuacjach, takich jak urazy, operacje, zapalenia, czy nawet w ciąży. Dlatego wyniki badania d-dimerów zawsze są interpretowane w kontekście całej sytuacji klinicznej pacjenta.
Szybka reakcja na podejrzenie zakrzepicy jest ważna, ponieważ niewyleczona zakrzepica może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zatorowość płucna.