Analiza rozmazu krwi obejmuje co najmniej pięć populacji leukocytów: monocytów, limfocytów, eozynofili, bazofili oraz neutrofili. Zmiany w poziomach tych komórek krwi mogą być wskaźnikiem obecności zakażeń, chorób wirusowych i bakteryjnych, alergii, zaburzeń szpiku kostnego, włączając w to białaczkę, oraz niedoczynność tarczycy.

Wyniki rozmazu krwi interpretuje się w kontekście norm dla poszczególnych parametrów:

LYMPH (limfocyty):

Zwiększenie limfocytów może wskazywać na różne choroby, takie jak chłoniaki, krztusiec, czy przewlekła białaczka limfatyczna, podczas gdy spadek może być efektem stosowania kortykosteroidów lub ciężkich zakażeń wirusowych.

MONO (monocyty):

Podwyższone wartości monocytów mogą sugerować obecność takich chorób jak gruźlica, kiła, czy mononukleoza zakaźna, podczas gdy obniżenie poziomu może wynikać z infekcji lub stosowania glikokortykosteroidów.

BASO (bazocyty):

Wzrost liczby bazocytów może być związany z alergiami, przewlekłą białaczką szpikową, czy chorobami zapalnymi przewodu pokarmowego, podczas gdy spadek może występować w ostrych infekcjach lub nadczynności tarczycy.

EOS (eozynocyty):

Podwyższone wartości eozynocytów mogą świadczyć o chorobach alergicznych, zakaźnych, hematologicznych, lub pasożytniczych, podczas gdy spadek może wynikać z zakażeń, oparzeń, lub działania hormonów nadnerczowych.

NEUT (neutrocyty):

Zwiększenie liczby neutrocytów może występować w zakażeniach, chorobach nowotworowych, czy po urazach, podczas gdy spadek może być związany z infekcjami grzybiczymi, wirusowymi, bakteryjnymi, lub toksycznym uszkodzeniem szpiku kostnego.