Kalprotektyna jakościowo

115,00 

Kalprotektyna jakościowo w kale – kluczowe informacje w diagnostyce stanów zapalnych jelit

Jest to dodatkowe badanie u pacjentów z objawami z dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Kalprotektyna jest ważnym składnikiem krwinek uczestniczących w procesach zapalnych. Badanie kaplrotektyny  zalecane jest m.in.. w przypadkach ustalenia stopnia aktywności zapalnej choroby jelit, monitorowania efektu leczenia, odróżnienia choroby zapalnej jelit od zespołu jelita drażliwego.

 

SKU: 13

Opis

Badanie jakościowo kalprotektyny w kale jest istotne, szczególnie przy różnicowaniu stanów zapalnych jelit i przewodu pokarmowego. Kalprotektyna, białko ostrej fazy, jest produkowana i wydzielana głównie przez leukocyty, takie jak neutrofile należące do granulocytów i monocyty, w odpowiedzi na bodźce stymulujące. Jest kluczowym regulatorem stanu zapalnego, a jej stężenie odzwierciedla aktywność procesu zapalnego w organizmie.

Rola Kalprotektyny:

  • Kalprotektyna jest produkowana przede wszystkim przez neutrofile, gdzie stanowi ponad 60% ich białka całkowitego. Aktywowane leukocyty wydzielają znaczne ilości kalprotektyny w odpowiedzi na bodźce stymulujące, co prowadzi do wzrostu jej stężenia w surowicy, płynach ustrojowych oraz w kale.
  • Jest kluczowym regulatorem stanu zapalnego, a jej ilość w kale jest wskaźnikiem ciężkości zapalenia jelit. W stanie prawidłowym stężenie kalprotektyny w kale przekracza kilkakrotnie stężenie w surowicy.
  • Kalprotektyna jest używana jako marker w diagnostyce stanów zapalnych i chorób nowotworowych przewodu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, nowotwory jelita, marskość wątroby i ostre zapalenie trzustki.

Zastosowanie w Diagnostyce:

  1. Nieswoiste zapalenie jelit (IBD): pozwala na różnicowanie chorych na IBD, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego, od chorych na zespół jelita drażliwego (IBS).
  2. Rozszczelnienie bariery jelitowej: w przypadku IBD, wzrost stężenia kalprotektyny w kale wynika z rozszczelnienia bariery jelitowej, co umożliwia przenikanie leukocytów do krążenia i wydzielanie tego białka.
  3. Monitorowanie leczenia: Kalprotektyna jest przydatna do monitorowania skuteczności leczenia chorych na IBD, a także po operacyjnym leczeniu. Umożliwia wczesną ocenę wyników terapii oraz wykrywanie nawrotu choroby.

Wskazania do oznaczenia Kalprotektyny w kale:

  • Ostre stany zapalne jelit
  • Monitorowanie chorych na IBD: wartość diagnostyczna kalprotektyny sprawdza się w monitorowaniu chorych na chorobę Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego, a także u chorych po usunięciu polipów.
  • Różnicowanie IBS i IBD: pomaga w różnicowaniu między zespołem jelita drażliwego (IBS) a nieswoistym zapaleniem jelit.

Interpretacja Wyników:

Badanie wykonywane jest metodą jakościową, bez podania ilości kalprotektyny znajdującej się w kale. Ujemny wynik kalprotektyny z dużym prawdopodobieństwem wyklucza nieswoiste zapalenie jelit. W przypadku nadal występujących dolegliwości należy rozważyć poszerzenie diagnostyki.

Badanie ilościowej kalprotektyny w kale jest niezwykle przydatne w diagnostyce i monitorowaniu stanów zapalnych jelit, umożliwiając szybkie i skuteczne podejście do oceny stanu zdrowia pacjenta. W przypadku wątpliwości czy obserwacji symptomów, zawsze warto skonsultować się z lekarzem gastroenterologiem.

Informacje dodatkowe

Termin

3 dni robocze

Materiał

kał

  • Przed pobraniem próbki pacjent nie powinien rezygnować z normalnej diety i przyjmować ilość płynów taką jak zwykle.
  • Próbki kału nie należy pobierać w trakcie i 3 dni po zakończeniu menstruacji, obecności krwi w moczu oraz krwawienia z hemoroidów.
  • W przypadku badania krwi utajonej w kale, nie jest wymagane od pacjent aby stosował się do zasad diety eliminacyjnej.
  • Próbki kału najlepiej jest pobierać przed rozpoczęciem leczenia. W przypadku stosowania leków, próbki należy pobierać tydzień od zakończenia leczenia, a w przypadku stosowania antybiotyków – dwa tygodnie po skończonej antybiotykoterapii.
  • Jednorazowy pojemnik na kał należy opisać imieniem i nazwiskiem pacjenta.
  • Materiał pobiera się specjalną szpatułką dołączoną do jednorazowego pojemnika.
  • Próbki kału pobrane z kilku miejsc wypróżnienia, należy umieścić w pojemniku (nie więcej niż 1/3 pojemnika).
  • Szczelnie zamknąć pojemnik.
  • Dostarczyć do punktu pobrań. Próbkę można przechowywać w temperaturze lodówki do 24 godzin.