Poszerzanie wiedzy na temat raka jelita grubego pozwala na zwiększenie świadomości społeczeństwa na temat tej choroby, jej objawów i sposobu zapobiegania. To z kolei może przyczynić się do wczesnego wykrycia i skutecznego leczenia choroby oraz zmniejszenia liczby zgonów z jej powodu.
Poniżej opisaliśmy badania analityczne oraz mikrobiologiczne, które pomagają w diagnozowaniu tej choroby. Badanie kału jest przydatne do oceny funkcjonowania jelit oraz identyfikacji infekcji bakteryjnych, wirusowych i pasożytniczych. Ponadto pozwala ono stwierdzić obecność stanów zapalnych oraz ocenić prawidłowe działanie układu pokarmowego.
Badanie krwi utajonej w kale to test laboratoryjny, który służy do wykrywania śladów krwi w kale, które nie są widoczne gołym okiem. Ten rodzaj krwi może pochodzić z różnych części przewodu pokarmowego. Badanie krwi utajonej w kale jest zwykle wykonywane w celu wykrycia chorób przewodu pokarmowego, takich jak rak jelita grubego oraz choroba Leśniewskiego-Crohna. Może również słyżyć do monitorowania stanu pacjentów z już zdiagnozowanymi chorobami przewodu pokarmowego. Przygotowanie do badanie polega na dostarczeniu próbki kału, która zostanie poddana analizie laboratoryjnej. W niektórych przypadkach pacjent może być proszony o wykonanie specjalnej diety lub powstrzymanie się od przyjmowania niektórych leków przed badaniem. (więcej informacji na temat przygotowania do badania znajdziesz tu: https://lab-med.pl/nasze-badania/przed-badaniem/ )
Określenie obecności kalprotektyny w kale jest kolejnym pomocnym badaniem wykorzystywanym do diagnostyki stanów zapalnych jelit i przewodu pokarmowego. Kalprotektyna jest produkowana w odpowiedzi na stan zapalny w jelitach, dlatego badanie to jest często wykorzystywane w diagnostyce chorób zapalnych jelit, takich jak choroba Leśniewskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Najczęstszymi bakteramii powodującymi zakażenia bakteryjne układu pokarmowego i mogącymi prowadzić do poważniejszych konsekwencji zdrowotnych są:
Do zakażenia tymi bakteriami dochodzi poprzez kontakt z zakażoną żywnością np. niedogotowanym lub surowym mięsem, mlekiem, wodą, nieumytymi warzywami, odchodzami zwierząt.
Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, a objawy pojawiają się około tygodnia od zakażenia do nawet miesiąca.
Zakażenie tymi bakteriami prowadzi do owrzodzeń w jelicie grubym i wystąpienia stanu zapalnego.
Głównie odpowiedzialne są za zapalenie jelita grubego. Zakażenie tą bakterią zwykle występuje u osób, które były leczone antybiotykami przez dłuższy czas a także u osób przebywających w szpitalach lub ośrodkach opieki długoterminowej. Bakteria powoduje uporczywe biegunki.
Do zakażeń tą bakterią dochodzi poprzez spożywanie niedogotowanego lub surowego mięsa, przede wszystkim drobiowego oraz mleka.
Do zakażenia tą bakterią dochodzi poprzez przeniesienie bakterii z osoby na osobę lub przez spożywanie zanieczyszczonej żywności lub wody. Bakteria przede wszystkim powoduje wrzody żołądka i dwunastnicy. W przypadka zakażenia mogą pojawić się takie objawy jak zapalenie żołądka.
Uznawane są za bakterie enteropatogenne, do zakażenia dochodzi najczęściej poprzez spożycie skażonej żywności, zwłaszcza mięsa wołowego ale także mięsa drobiowego, jaj, mleka, sałaty, brokułów i innych warzyw. Bakteria ta może również przenosić się drogą kontaktową, poprzez zanieczyszczone powierzchnie i sprzęt kuchenny. Objawy zakażenia E. coli zależą od szczepu bakterii oraz od stopnia zakażenia. Najczęściej występujące objawy to: biegunka, która może być krwawa, ból brzucha i skurcze, nudności i wymioty.
Do zakażenia może dojść poprzez spożycie skażonej żywności, zwłaszcza gdy nie jest ona odpowiednio przechowywana lub poddana obróbce cieplnej. Bakterie te mogą rosnąć na żywności i wydzielać toksyny, które mogą powodować objawy zatrucia pokarmowego, takie jak biegunka, wymioty i ból brzucha.