Zlecając wykonanie badania, lekarz oczekuje aktualnej informacji na temat stanu zdrowia pacjenta. Wyniki badań laboratoryjnych powinny zgadzać się z objawami chorobowymi badanej osoby. Błędy niezależnie od procesu analitycznego mogą powstawać w wyniku niewłaściwego przygotowania pacjenta do badania czy nieprawidłowości przy pobieraniu próbki tzw. faza przedanalityczna. Na mierzone parametry mogą wpływać czynniki zewnętrzne takie jak dieta lub tryb życia.

Stężenia niektórych parametrów są silnie zależne od czasu, zawartości oraz obfitości posiłku który spożywamy dzień wcześniej. Nie u każdego pacjenta wpływ posiłku będzie widoczny w postaci silnej lipemii. A czym jest lipemia ? Lipemia to mleczno—mętne zabarwienie surowicy lub osocza krwi. U zdrowej osoby zmętnienie próbki może być związane ze spożyciem posiłku bogatego w tłuszcze tzw. lipemia poposiłkowa. Wśród głównych przyczyn wzrostu stężenia lipidów we krwi można wymienić predyspozycje genetyczne i nieprawidłowy tryb życia. Hiperlipidemie wtórne, występują częściej niż te dziedziczone. U jej podłoża leżą współistniejące choroby przewlekłe takie jak niedoczynność tarczycy, choroby nerek, wątroby.
Jaki wpływ na badania ma próbka lipemiczna? Przede wszystkim ma wpływ na oznaczanie parametrów hematologicznych np. poziom hemoglobiny w morfologii będzie zawyżony. Powoduje również wzrost takich parametrów jak :
- glukoza,
- cholesterol,
- trójglicerydy,
- kwas moczowy,
- OB,
- ASPAT,
- ALAT,
- prolaktyna,
- kreatynina.

Często występującym błędem pobrania krwi żylnej jest tzw. „błąd stazy” Przyczyną jest przedłużający się ucisk stazy na ramieniu pacjenta powodujący utrudnienie odpływu krwi przez stazę. W efekcie już po kilku minutach następuje zagęszczenie krwi które objawia się wzrostem hematokrytu w morfologii, wzrostem stężenia białka i cholesterolu. Hemoliza jest zjawiskiem które powoduje lekko różowe czy czerwone zabarwienie surowicy lub osocza. Czerwona barwa spowodowana jest obecnością hemoglobiny, która wydostała się z rozpadłych erytrocytów. Hemoliza in vitro powstaje na skutek czynników zewnętrznych zaczynając od źle założonej stazy, czyli złego pobrania do niewłaściwego postępowania z krwią. Do innych czynników zewnętrznych które mają wpływ na hemolizę to :
- nie odczekanie odpowiedniego czasu od spryskania środkiem dezynfekującym,
- użycie zbyt cienkiej igły do pobrania krwi,
- zbyt gwałtowne mieszanie krwi.
Jednymi słowy za zjawisko hemolizy głównie odpowiedzialna jest nieprawidłowa technika uzyskania materiału. Bardzo często na wynikach badań widoczny jest komentarz „Zalecane ponowne pobranie w celu weryfikacji”. W próbce w której znajduje się hemoliza może być zawyżone wiele parametrów m.in:
- elektrolity ( potas, sód, chlorki ),
- żelazo,
- ASPAT, ALAT,
- magnez,
- PT ( INR ) ,
- PSA,
- ferrytyna,
- d-dimery.
W przypadku zaniżenia można mówić tu o parametrach takich jak : GGTP, amylaza, glukoza, fibrynogen, witamina B12, APTT czy insulina. Drugim rodzajem hemolizy jest hemoliza in vivo, która powstaje na skutek chorób i różnych zjawisk. Powodować ją może zakażenie bakteryjne lub pasożytnicze, intensywny wysiłek, choroby autoimmunologiczne czy ugryzienia owadów.

Ikteria czyli inaczej bilurinemia. Zielonkawy kolor surowicy wskazuje na podwyższone stężenie bilirubiny we krwi. Przyczynami takiego stanu są m.in. choroby dziedziczne, wrodzone lub hemolityczne. Często w przypadku niedrożności dróg żółciowych lub poprzez używki ( alkohol, leki ) również możemy spotkać się z zielonkawym odcieniem surowicy.
W przypadku zażywania leków w interpretacji wyników badań laboratoryjnych zawsze należy brać pod uwagę możliwość wstąpienia odchyleń od normy, spowodowanych wpływem przyjmowanych leków.