Wapń całkowity w DZM

Opis

Wapń całkowity stanowi istotną część masy ciała człowieka, odpowiadając za około 1,4–1,6% całkowitej masy organizmu. Jest to makroelement o kluczowym znaczeniu dla funkcjonowania organizmu, pełniący różnorodne funkcje. Przeważająca większość wapnia (ok. 98%) znajduje się w przestrzeni pozakomórkowej, głównie w kościach, gdzie stanowi podstawowy budulec tej struktury, natomiast pozostałe 2% to wapń szybkowymienialny.

Rola wapnia w organizmie:

Wapń odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu organizmu, m.in. poprzez wpływ na twardość zębów, prawidłowe funkcjonowanie serca, utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej, przepuszczalność błon komórkowych, prawidłowy skurcz mięśni oraz procesy krzepnięcia krwi.

Źródła wapnia:

Głównym źródłem wapnia w diecie są produkty mleczne i mlekopochodne. Wapń można także znaleźć w pieczywie, kaszach gruboziarnistych, orzechach, migdałach, sezamie, jajach oraz warzywach zielonych.

Regulacja poziomu wapnia w organizmie:

Gospodarka wapniowa organizmu podlega ciągłej regulacji, która jest kontrolowana przez hormony, takie jak parathormon i kalcytonina. Parathormon zwiększa stężenie wapnia we krwi, podczas gdy kalcytonina obniża jego stężenie.

Zastosowanie badania wapnia całkowitego w moczu:

Badanie wapnia całkowitego w moczu jest zalecane w przypadku podejrzenia kamicy nerkowej lub innych chorób układu moczowego. Ponadto, wykonuje się je równocześnie z oznaczeniem stężenia wapnia w surowicy w celu diagnostyki chorób przytarczycy, chorób ziarniniakowych czy nowotworów przerzutowych do kości.

Interpretacja wyniku badania:

Podwyższony poziom wapnia w moczu może świadczyć o zwiększonej absorpcji wapnia z przewodu pokarmowego, przedawkowaniu witaminy D lub upośledzonej funkcji nerek. Wzrost poziomu wapnia w moczu i surowicy może być związany z chorobami takimi jak pierwotna nadczynność przytarczycy, choroby ziarniniakowe czy nowotwory przerzutowe do kości.

W przypadku otrzymania wyników badania wapnia całkowitego w moczu, zaleca się skonsultowanie ich z lekarzem prowadzącym w celu odpowiedniej interpretacji oraz ewentualnego podjęcia dalszych działań diagnostycznych czy terapeutycznych.

Informacje dodatkowe

Czas trwania dobowej zbiórki moczu (DZM) wynosi 24 godziny.

• Należy przygotować jałowy zamykany pojemnik o objętości ok. 2000 – 3000 ml, najlepiej z podziałką.
• Na pojemniku należy zanotować godzinę rozpoczęcia zbiórki. Pojemnik powinien zostać umieszczony w chłodny miejscu.
• Dobową zbiórkę rozpoczyna się w godzinach porannych (np. 6:00 rano) w dniu poprzedzającym oddanie próbki do analizy.
• Pierwszą poranną porcję moczu należy oddać do toalety.
• Przed oddaniem pierwszej porcji do pojemnika należy umyć i osuszyć okolice krocza. Mocz oddany następnego dnia rano jest ostatnią zbieraną porcją.
• Odnotować czas ostatniej oddanej porcji moczu.
• Zmierzyć otrzymaną objętość moczu.
• Zawartość pojemnika dokładnie wymieszać. Przenieść ok. 50 – 100ml moczu do jałowego jednorazowego pojemnika.
• Szczelnie zakręcić pojemnik z moczem, opisać imieniem i nazwiskiem oraz ilością zebranego materiału.
• Dostarczyć jak najszybciej do punktu pobrań (nie dłużej niż 3 godziny od zakończenia zbiórki).
• Podczas rejestracji podać informację odnośnie czasu rozpoczęcia i zakończenia DZM oraz ilości zebranego moczu.

Sprawd nasze punkty pobrań