Badanie teofiliny jest zalecane w przypadku:
- wieku noworodkowego, dziecięcego i podeszłego,
- palenia tytoniu lub przerwania palenia w trakcie leczenia,
- chorób wątroby,
- niewydolności serca,
- jednoczesnego stosowania lub zaprzestania stosowania leków, które mogą wpływać na interakcje farmakokinetyczne.
Czym jest teofilina?
Teofilina jest lekiem stosowanym głównie w leczeniu obturacyjnych chorób dróg oddechowych, takich jak astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Jest to organiczny związek występujący naturalnie w niektórych produktach spożywczych, takich jak liście herbaty i ziarna kakaowca.
Jak działa teofilina?
Teofilina ma działanie rozszerzające oskrzela, zmniejszając duszności i ułatwiając oddychanie. Dodatkowo rozszerza naczynia krwionośne, działa moczopędnie i rozkurczająco na drogi żółciowe.
Jakie choroby leczy się przy użyciu teofiliny?
Teofilina jest stosowana głównie w leczeniu obturacyjnych chorób dróg oddechowych, takich jak astma i POChP. Osoby cierpiące na te choroby często doświadczają duszności, kaszlu i innych objawów związanych z utrudnionym oddychaniem.
Jak przeprowadza się badanie poziomu teofiliny?
Badanie stężenia teofiliny polega na pobraniu próbki krwi, zwykle z żył w dole łokciowym. Badanie to jest precyzyjne i zaleca się je wykonywać około dwóch godzin po zażyciu leku doustnego lub pięciu godzin po dawce leku o przedłużonym uwalnianiu.
Dlaczego oznacza się poziom teofiliny?
Oznaczenie poziomu teofiliny jest istotne w celu sprawdzenia skuteczności leczenia oraz dostosowania odpowiedniej dawki leku. Badanie to pozwala monitorować ilość teofiliny we krwi i zapobiegać ewentualnym powikłaniom związanym z nadmiernym stężeniem leku.
Przeciwwskazania i działania niepożądane: Przeciwwskazaniem do przyjmowania teofiliny są międzyinnymi uczulenie na substancję, zaburzenia rytmu serca, nadczynność tarczycy oraz niedawny zawał. Działania niepożądane mogą obejmować nudności, wymioty, kołatanie serca, bóle głowy, drgawki oraz działania toksyczne przy przedawkowaniu. Dlatego ważne jest regularne kontrolowanie stężenia teofiliny we krwi i skonsultowanie z lekarzem wszelkich wątpliwości.