Badanie różyczki (Rubella virus) IgG Awidność jest stosowane w diagnostyce różyczki, choroby wysypkowej wywoływanej przez wirusa z rodziny Togawirusów. Różyczka przenoszona jest drogą kropelkową lub przez kontakt z krwią, wydzielinami lub wydalinami osób zakażonych. Po infekcji nabłonka dróg oddechowych, wirus replikuje się w węzłach chłonnych, a następnie przechodzi do krwi, atakując inne tkanki, takie jak maziówka stawów, szyjka macicy, łożysko.

Choroba jest zazwyczaj łagodna i rzadko powoduje powikłania. Infekcja często przebiega bezobjawowo, szczególnie u dzieci. Jednak zakażenie kobiet w ciąży może prowadzić do poważnych powikłań u dziecka w okresie prentalanym, dlatego szczepienie przeciwko wirusowi różyczki jest obowiązkowe w polskim programie szczepień ochronnych.

Badanie IgG Awidność różyczki jest wykonywane w celu dokładnego ustalenia, czy wyniki badań odzwierciedlają infekcję przeszłą czy aktywną u kobiet w ciąży. Jest to szczególnie istotne w przypadku wystąpienia obu rodzajów przeciwciał (IgM i IgG) podczas badań przesiewowych. Wzrost awidności przeciwciał odpowiada dojrzewaniu od niskiej (w aktywnej infekcji) do wysokiej (w przebytej infekcji), co ma znaczenie w ocenie ryzyka przekazania wirusa na płód.

Wyniki badania różyczki IgG Awidność interpretuje się w następujący sposób:

• Wysoka awidność: świadczy o przeszłym zakażeniu. Kobiety z wysoką awidnością mają niskie ryzyko przekazania wirusa na płód.
• Niska awidność: wskazuje na ostra, pierwotną infekcję. Kobiety z niską awidnością mają wysokie ryzyko transmisji wirusa na płód, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży.

Badanie to jest niezbędne do oceny ryzyka przekazania wirusa na płód i pozwala lekarzowi na podjęcie odpowiednich działań diagnostycznych.