Badanie autoprzeciwciał przeciwko komórkom okładzinowym żołądka, znanych jako APCA (anti-parietal cell antibody), odgrywa kluczową rolę w diagnostyce zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka oraz w przypadkach anemii złośliwej. Komórki okładzinowe, zlokalizowane głównie w górnej części szyjki gruczołów właściwych żołądka, są kluczowe dla produkcji kwasu solnego i wewnętrznego czynnika Castle’a (IF), który jest niezbędny do wchłaniania witaminy B12.

Autoprzeciwciała APCA są wykrywane u pacjentów z przewlekłym zanikowym zapaleniem błony śluzowej żołądka, a ich obecność może być również związana z rakiem żołądka. Są one istotnym wczesnym markerem atrofii błony śluzowej żołądka, zwłaszcza w kontekście niedokrwistości złośliwej, gdzie występują u większości pacjentów. To autoimmunologiczne zapalenie błony śluzowej żołądka (AIG) przechodzi w pełni rozwiniętą niedokrwistość złośliwą.

Badanie APCA jest również stosowane w chorobie Addisona i bielactwie. Przeciwciała APCA przeważnie należą do klasy IgA i IgG, a oznaczenie jest przeprowadzane metodą immunofluorescencji pośredniej (IIF).