badanie wykonane metodą ELISA, zestawem firmy Euroimmun
Celiakia, znana również jako enteropatia glutenozależna lub choroba trzewna, jest autoimmunizacyjną chorobą jelit, która występuje u osób genetycznie predysponowanych. W przebiegu celiakii dochodzi do nadmiernej reakcji immunologicznej na gluten, co prowadzi do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego.
Objawia się to m.in. zanikiem kosmków jelitowych, co zaburza prawidłowe trawienie i wchłanianie składników odżywczych.
W procesie autoimmunizacji organizm produkuje autoprzeciwciała, w tym przeciwciała skierowane przeciwko endomysium jelitowemu. Przeciwciała te, zwane EmA IgA, są istotnym markerem celiakii. Ich obecność jest wykrywana za pomocą testu immunofluorescencji pośredniej, który polega na zidentyfikowaniu wiązania przeciwciał IgA z antygenami na powierzchni komórek endomysium.
Wartość diagnostyczna badania EMA IgA polega na tym, że stężenie tych przeciwciał jest zwykle zwiększone u osób z aktywną celiakią, a ich poziom obniża się w odpowiedzi na dietę bezglutenową. Ponadto, prowokacja glutenem może spowodować wzrost stężenia przeciwciał u chorych.
Należy jednak pamiętać, że badanie EMA IgA nie jest specyficzne tylko dla celiakii i może być obserwowane również w innych stanach chorobowych, takich jak zespół jelitowo-skórny u dzieci (choroba Duhringa), gdzie występują zmiany skórne oraz enteropatia glutenozależna.
Powiązane badania: