P/c. p. beta2-glikoproteinie I IgG
75,00 zł
Wykonanie badania P/c. p. beta2-glikoproteinie I IgG jest pomocne w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego (APS), szczególnie w przypadku podejrzeń związanych z objawami klinicznymi i niejednoznacznymi wynikami innych badań.
- Opis
- Informacje dodatkowe
- Jak przygotować się do badania?
- Punkty pobrań
Opis
Oznaczenie poziomu przeciwciał specyficznych dla beta2-glikoproteiny I (a-Beta2-GPI) w klasie IgG i IgM jest istotnym narzędziem diagnostycznym w identyfikacji zespołu antyfosfolipidowego (APS).
APS to układowa choroba tkanki łącznej, charakteryzująca się obecnością przeciwciał antyfosfolipidowych (aPL), w tym antykoagulantu toczniowego LA (lupus anticoagulant), obecność krążących przeciwciał antykardiolipinowych (aCA), oraz obecność przeciwciał przeciw beta2-glikoproteinie I.
Zespół antyfosfolipidowy może manifestować się poprzez zakrzepice naczyniowe żył i tętnic bez zmian zapalnych ścian naczyń oraz powikłaniami położniczymi, takimi jak obumarcie płodu po 10 tygodniu ciąży, przedwczesny poród czy samoistne poronienia przed 10 tygodniem ciąży. Diagnostyka APS opiera się na spełnieniu co najmniej jednego kryterium klinicznego i jednego kryterium laboratoryjnego.
Badanie przeciwciał przeciw beta2-glikoproteinie I, zwłaszcza w klasie IgG i IgM, odgrywa kluczową rolę w diagnostyce tego zespołu. Beta2-glikoproteina I to białko powstające w wątrobie i obecne w surowicy. Badanie jest szczególnie istotne w przypadku podejrzenia zespołu antyfosfolipidowego, zwłaszcza w sytuacjach, gdy wyniki testów na przeciwciała antykardiolipinowe są ujemne lub wątpliwe. Przeciwciała a-Beta2-GPI współwystępują z objawami APS, zwłaszcza z zakrzepicą, jednak ich czułość jest ograniczona. Warto zaznaczyć, że przeciwciała a-Beta2-GPI nie zastępują całkowicie klasycznych oznaczeń przeciwciał antykardiolipinowych, ale ich podniesione stężenie, utrzymujące się przez długi czas, może wiązać się z powikłaniami zakrzepowymi, zwłaszcza u kobiet z powikłaniami położniczymi.
Informacje dodatkowe
| Termin | 10 dni roboczych |
|---|---|
| Materiał | surowica |
Przed przystąpieniem do badania krwi, warto zadbać o odpowiednie przygotowanie, aby uzyskać jak najdokładniejsze i wiarygodne wyniki. Poniżej znajdziesz wskazówki, które powinny pomóc, w spełnieniu wszystkich wymagań i zaleceń dotyczących przygotowania do badania krwi:
- Czas od ostatniego posiłku: upewnij się, że między ostatnim posiłkiem a pobraniem krwi minęło co najmniej 8-12 godzin. Pamiętaj, że powinieneś być na czczo podczas pobierania próbki krwi. To oznacza, że nie powinieneś jeść ani pić nic poza wodą przez ten czas.
- Unikaj obfitych i tłustych posiłków oraz alkoholu: w dniu poprzedzającym badanie krwi, unikaj spożywania obfitych, tłustych posiłków oraz alkoholu. To pomoże wyeliminować wpływ tych czynników na wyniki badań.
- Woda: przed samym badaniem możesz wypić wodę. Woda nie wpływa na wyniki badań.
- Pora dnia: jeśli to możliwe, planuj badanie krwi na godziny poranne, między 7:00 a 10:00. Wynika to z faktu, że wiele procesów w organizmie ma swoje naturalne zmiany w ciągu dnia, co może wpłynąć na wyniki badań.
- Odpoczynek: przed samym pobraniem krwi, zaleca się odpoczynek przez około 15 minut. To pomoże uspokoić organizm i może zmniejszyć ewentualny stres, który może wpłynąć na wyniki.
- Leki: w miarę możliwości, przeprowadź badanie krwi przed przyjęciem porannej dawki leków. Jeśli jest to niemożliwe lub niebezpieczne z medycznego punktu widzenia, skonsultuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się, jak najlepiej postąpić. Zawsze informuj personel medyczny o przyjmowanych lekach, suplementach oraz preparatach ziołowych. Te informacje zostaną odnotowane w rejestracji i mogą mieć wpływ na interpretację wyników.
- Zgłoszenie medycznego stanu: jeśli jesteś chory lub masz jakiekolwiek dolegliwości, które mogą wpłynąć na wyniki badań krwi, poinformuj o tym personel medyczny podczas rejestracji lub przed samym pobraniem krwi.