Klirens kreatyniny to podstawowe badanie czynnościowe nerek, służące do wyliczenia wielkości przesączania kłębuszkowego (GFR), kluczowego parametru oceny funkcji nerek. Wykonywane jest w celu kontroli funkcji nerek, szczególnie podczas stosowania leków nefrotoksycznych.

Klirens substancji, w tym kreatyniny, to objętość osocza oczyszczana przez nerki z danej substancji w jednostce czasu.

Stężenie kreatyniny w osoczu zależy od wielu czynników, takich jak masa mięśniowa, płeć, wiek, ilość wody w przestrzeni pozakomórkowej, itd. oraz od przesączania kłębuszkowego.

Przebieg badania:

Oznaczanie stężenia kreatyniny w dobowej zbiórce moczu (DZM) i surowicy krwi pobranej w dniu zakończenia zbiórki moczu.

Zastosowanie klirensu:

W wyniku chorób nerek i utraty czynnych nefronów, klirens i filtracja kłębuszkowa mogą być obniżone. Znaczące ograniczenie klirensu (w przypadku ciężkich niewydolności nerek) może prowadzić do wydzielania cewkowego kreatyniny, co wpływa na wyniki badań, zwłaszcza przy wysokim poziomie proteinurii.