IgA pełni istotną rolę w zapewnieniu odporności miejscowej, charakteryzując się właściwościami przeciwwirusowymi i przeciwbakteryjnymi. Jest kluczowym czynnikiem w zapobieganiu infekcjom poprzez aglutynację bakterii, zapobieganie ich przyleganiu i wnikaniu do nabłonka oraz neutralizowanie toksyn bakteryjnych.

Podwyższony poziom IgA może być związany z przewlekłymi stanami zapalnymi, chorobami autoimmunologicznymi, a także zakażeniami dróg oddechowych. Z kolei obniżony poziom IgA może być efektem izolowanego niedoboru IgA lub wtórnych przyczyn, takich jak agammaglobulinemia. Niedobór IgA może być związany z zespołem niedoboru IgA, co może prowadzić do zwiększonej podatności na zakażenia górnych dróg oddechowych, choroby autoimmunologiczne oraz nieswoiste zapalenia jelit.