Mononukleoza zakaźna ( EBV Epstein-Barr virus) IgM

Ogólne informacje o badaniu:

Wirus Epstein-Barr virus to choroba zwana inaczej mononukleozą zakaźną. Zakażenie następuje poprzez kontakt z osobą chorobą na mononukleozę zakaźną. Wirus jest wydalany głównie ze śliną. Innymi drogami zakażenia są kontakt z krwią lub kontakt płciowy. W większości przypadków dochodzi do zakażenia pierwotnego – bezobjawowego ( szczególnie u małych dzieci ). Tylku u niewielkiej liczby osób rozwijają się pełne objawy choroby, początkowo przypominające objawy grypy. Osoby obserwujące objawy takie jak : osłabienie, bóle mięśni, stawów, gorączka, kaszel, ból gardła, trudności w przełykaniu mogą wykonać badanie w kierunku mononukleozy. Pierwsze objawy mononukleozy pojawiają się około 30 dni od momentu zakażenia. Zakażenie w wieku przedszkolnym wiąże się najczęściej z przebiegiem bezobjawowym, przed dziesiątym rokiem życia, skąpoobjawowym. Najpoważniejsze zakażenia występują pośród nastolatków i dorosłych. U większości pacjentów p/c EBV IgG są wykrywane w momencie pojawienia się objawów pierwotnego zakażenia i osiągają maksymalne miano po 2-3 miesiącach. Wynik ujemny dla przeciwciał wyklucza zakażenie EBV. U większości chorych obecność IgM pozwala na odróżnienie zakażenia pierwotnego od reaktywacji, co jest szczególnie istotne u osób dorosłych z obniżoną odpornością.  Brak przeciwciał IgM a obecności przeciwciał IgG świadczy o przebytym wcześniej zakażeniu.

Przygotowanie do badania:

Krew pobiera się od pacjenta będącego na czczo.