Badanie w kierunku Neisseria gonorrhoeae, wykrywa obecności bakterii wywołującej rzeżączkę. Neisseria gonorrhoeae to Gram-ujemna bakteria, która przenoszona jest głównie drogą płciową i może infekować błony śluzowe układu moczowo-płciowego, odbytu, gardła i spojówek.

Przebieg badania:

• Wymaz: Próbki są pobierane z cewki moczowej, szyjki macicy, gardła lub odbytu, w zależności od lokalizacji objawów lub ryzyka ekspozycji. Wymaz z szyjki macicy jest standardem u kobiet.

Metody diagnostyczne:

• Kultura bakterii: Hodowla bakterii jest tradycyjną metodą, która pozwala na identyfikację bakterii oraz określenie jej wrażliwości na antybiotyki.

Interpretacja wyników:

• Wynik dodatni: Potwierdza obecność Neisseria gonorrhoeae, co oznacza aktywną infekcję wymagającą leczenia antybiotykami.
• Wynik ujemny: Wskazuje brak wykrywalnej bakterii w próbce, co może wykluczać aktywną infekcję. W przypadku silnych objawów lub podejrzeń klinicznych, mogą być zalecane dodatkowe testy.

Znaczenie kliniczne:

Wczesne wykrycie i leczenie rzeżączki jest kluczowe, aby zapobiec poważnym powikłaniom zdrowotnym, takim jak:

• U kobiet: zapalenie narządów miednicy mniejszej (PID), niepłodność, ciąża pozamaciczna.
• U mężczyzn: zapalenie najądrza, co może prowadzić do niepłodności.
• Powikłania u obu płci: rozprzestrzenienie infekcji do krwi (rzeżączkowe zapalenie stawów, posocznica), zapalenie spojówek (szczególnie niebezpieczne u noworodków).

Regularne badania przesiewowe są zalecane dla osób aktywnych seksualnie, szczególnie dla tych z grupy podwyższonego ryzyka. Wczesne leczenie rzeżączki skutecznie zapobiega jej rozprzestrzenianiu oraz minimalizuje ryzyko długoterminowych konsekwencji zdrowotnych.