Badanie antykoagulantu tocznia (LA) – test potwierdzający, jest testem laboratoryjnym, który ma na celu potwierdzenie obecności antykoagulantu tocznia (LA), specyficznego rodzaju przeciwciał skierowanych przeciwko fosfolipidom i białkom związanym z błonami komórkowymi. Antykoagulant tocznia jest jednym z markerów zespołu antyfosfolipidowego (APS), który jest autoimmunologicznym schorzeniem prowadzącym do zwiększonego ryzyka zakrzepów i komplikacji ciążowych, takich jak poronienia, stany przedrzucawkowe i przedwczesny poród.
Przebieg badania:
- Testy przesiewowe: początkowo wykonuje się testy przesiewowe, takie jak test koagulacji (np. test aPTT – czas częściowej tromboplastyny po aktywacji) w celu wstępnego wykrycia antykoagulantu tocznia.
- Testy potwierdzające: jeśli wyniki testów przesiewowych sugerują obecność LA, przeprowadza się testy potwierdzające, które są bardziej specyficzne. Testy te mogą obejmować:
- Test rozcieńczonego czasu krzepnięcia fosfolipidowego (dRVVT): test ten ocenia wpływ przeciwciał na proces krzepnięcia w obecności różnych stężeń fosfolipidów.
- Test czasu krzepnięcia z heksagonalną fosfatydyloetanoloaminą (Hex PE): jest to bardziej specyficzny test dla antykoagulantu tocznia.
Interpretacja wyników:
- Wynik dodatni: potwierdza obecność antykoagulantu tocznia, co może sugerować zwiększone ryzyko zakrzepicy oraz wskazywać na możliwość istnienia zespołu antyfosfolipidowego (APS).
- Wynik ujemny: wskazuje brak wykrywalnego antykoagulantu tocznia w próbce krwi, co może wykluczać APS lub wymagać dalszej diagnostyki w przypadku podejrzeń klinicznych.
Znaczenie kliniczne:
Wykrycie antykoagulantu tocznia jest kluczowe w diagnostyce i leczeniu zespołu antyfosfolipidowego (APS). APS może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zakrzepy w żyłach i tętnicach, powikłania ciążowe oraz inne objawy systemowe. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie, często obejmujące terapię przeciwzakrzepową, mogą znacząco zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z APS.
