Badanie poziomu 17-ketosteroidów (17-KS) w dobowej zbiórce moczu (DZM) jest ważnym narzędziem diagnostycznym w ocenie funkcji hormonalnych nadnerczy oraz gonad. 17-KS to grupa metabolitów hormonów steroidowych, które powstają głównie w wyniku metabolizmu androgenów nadnerczowych i gonadalnych.
Procedura badania rozpoczyna się od dobowej zbiórki moczu, podczas której pacjent zbiera cały mocz wydalany w ciągu 24 godzin.
Podwyższone stężenie 17-KS może wskazywać na różne stany patologiczne, takie jak:
- Zespół Cushinga, charakteryzujący się nadprodukcją kortyzolu.
- Nadczynność kory nadnerczy, często związana z guzami nadnerczy.
- Wrodzony przerost nadnerczy (CAH),
- Nowotwory nadnerczy i gonad, które mogą produkować nadmierne ilości androgenów.
Obniżone stężenie 17-KS może być związane z:
- Niedoczynnością kory nadnerczy (choroba Addisona), gdzie nadnercza produkują zbyt mało hormonów steroidowych.
- Hypogonadyzmem, czyli niedoczynnością gonad, prowadzącą do zmniejszonej produkcji hormonów płciowych.
Badanie 17-KS w DZM jest cennym narzędziem diagnostycznym, które pozwala lekarzom na lepsze zrozumienie i monitorowanie funkcji nadnerczy i gonad, co jest kluczowe w leczeniu wielu zaburzeń endokrynologicznych.